blog 30: Wat voor man ben jij?
De kerst en de jaarwisseling staan voor de deur. Reden om met de Blogmarathon een korte vakantie te nemen. Een korte pauze waarin we iedereen uitnodigen om de 30 blogs rustig te lezen en tot zich laten doordringen. Het kan iedereen helpen om zelf zijn positie ten opzichte van geweld tegen vrouwen (opnieuw) te bepalen.
In het nieuwe jaar gaat de blog-marathon weer verder. Emancipator nodigt iedereen uit om zelf bij te dragen aan het gesprek en aan de oplossing voor het probleem van geweld tegen vrouwen.
Om daartoe een aanzet te geven herhalen we de eerste blog van deze serie, waarin Khadim Zaman een indringende vraag stelde: Wat voor man ben jij?
Khadim Zaman – Wat voor man ben jij?
Omdat de discussie rondom #MeToo hier en daar lelijke vormen begint aan te nemen, doe ik hier een poging deze kluwen te ontwarren en een (sociaal) model te maken van het ‘systeem’ dat al die #MeToo getuigenissen impliciet beschrijft. Dat ziet er zo uit:
1. Het bestaat uit mannelijke verkrachters en aanranders, die hun lusten fysiek op vrouwen botvieren, zonder permissie te vragen en te krijgen.
2. Het bestaat uit mannen die hun lusten verbaal kenbaar maken aan vrouwen, zonder een intieme/romantische relatie te hebben met deze vrouwen, terwijl de vrouwen in kwestie niet expliciet toestemming hiertoe hebben gegeven.
3. Het bestaat uit mannen die vrouwonvriendelijke opmerkingen en grappen maken, en ontkennen dat ze daarmee een omgeving creëren, waardoor mannen uit de eerste groep – de verkrachters en aanranders – zich gesterkt voelen in hun visie op vrouwen, en minder snel hun gedrag als fout zullen zien.
4. Het bestaat uit mannen die weten dat we leven in een samenleving die een, voor vrouwen én mannen, toxische mannencultuur in stand houdt, maar die hun mond houden, wanneer ze bijvoorbeeld andere mannen op denigrerende wijze horen praten over vrouwen. Dit is, of omdat ze de relatie met hun ‘buddies’ niet op het spel willen zetten, of omdat ze vinden dat ‘een grapje toch moet kunnen’.
5. Het bestaat uit mannen die hun verantwoordelijkheid nemen, wanneer ze verkeerd gedrag zien bij andere mannen. Mannen die actie ondernemen, die hun mond open doen om vrouwen in het nauw te ondersteunen. Mannen die niet al hun energie stoppen in het proberen zichzelf te vrijwaren van slecht gedrag (‘Hé, ik ben wél een goede man, hoor!’). Zelfs niet wanneer sommige vrouwen alle mannen over één kam lijken te willen scheren. Ze weten waar hun prioriteiten liggen, en die liggen niet bij hun eigen kleine ego’s.
Als man vraag ik je: herken je jezelf in een van bovenstaande categorieën? En als je jezelf -niet- in de laatste categorie plaatst, wat ga je er aan doen om dat te veranderen? En wat ga je doen om andere mannen, die niet zover zijn, te helpen die kant op te bewegen?
Deze blog verscheen eerder op https://www.facebook.com/khadimschrijft/
