Blog 11. Nik Poldervaart: Juist mannen moeten opstaan tegen seksisme, zoals hetero’s tegen homofobie en witte mensen tegen racisme

Beste lezer,

Allereerst, fantastisch initiatief.

Ik ben zelf zeer vrij opgevoed in Amsterdam door een feministische moeder. Zij heeft mij toch wel het meeste meegegeven, al ben ik met het met veel feministische stellingen/opvattingen niet eens. Verder ben ik lang werkzaam geweest in de hulpverlening en heb ruim 25 jaar horecagelegenheden gerund en gehad waar mensen ook hun verhaal deden/doen.

Ik heb natuurlijk niet de waarheid in pacht maar denk graag mee over hoe mannen beter hun stem kunnen laten klinken tegen agressie tegen vrouwen.

Er heerst een taboe over agressie in relationele sfeer. Ook ik heb agressie meegemaakt in een van mijn relaties en daar heb je ‘t niet over, dat laat je in de kast. Pas toen ik echt eerlijk om mij heen ging vragen, kwamen stellen (homo en hetero) ervoor uit weleens met elkaar op de vuist te gaan.

Geweld is natuurlijk altijd een uiting van onmacht, je kunt het verbaal niet af en de gemoederen lopen zo hoog op dat het tot een lichamelijke uiting komt. Liefde ligt dicht bij haat (veel passie voor elkaar uit zich in negatieve zowel als in positieve zin) en daarom kun je denk ik de mensen die het dichtst bij je staan ook het meeste pijn doen.

Het is natuurlijk wel de manier waarop: vrouwen zijn verreweg het vaakste slachtoffer van huishoudelijk geweld. Ik denk omdat mannen vaak niet geleerd hebben om met emotie om te gaan en daarom een lichamelijke oplossing zoeken. Dat is verschrikkelijk, gek is mijn ervaring dat ik zie dat vrouwen wel vaak in een herhalingspatroon vallen en dit in meerdere relaties meemaken. Daarom is het denk ik ook belangrijk om te bespreken waar dat dan vandaan komt, behalve mannen die zich daar schuldig aan maken.

Want het zijn de mannen die dit natuurlijk zouden moeten doorbreken, seksisme in het algemeen. Zoals hetero’s homofobie zouden moeten bestrijden en witte mensen racisme.

Een man is namelijk wel bereid om zich tegen de wet te keren zodra zijn vrouw of dochter door een ander in elkaar gebeukt wordt en het wordt vaak nog sociaal aanvaard ook dat mannen eigen rechter spelen in deze gevallen.

Maar ook dit moet natuurlijk een geweldloze actie zijn dus verhalen van vrouwen die jarenlang mentaal/lichamelijk onderdrukt zijn, kunnen denk ik het beste empathie opbrengen door dit naar buiten te brengen bij mannen die dit weer op hun beurt het beste weten af te keuren en iets tegen te doen. Dat is moeilijk natuurlijk omdat de slachtoffers vaak bang en onzeker zijn door deze onderdrukking/agressie.

Als iets jouw probleem wordt dan doe je er iets aan. Neem een heel gek voorbeeld: Koos Alberts (rust in vrede) ging pas wat doen voor invaliden toen hij zelf in een rolstoel terechtkwam. Dat is een beetje mensen eigen. Er zijn veel te weinig mannelijke feministen en ook ik ben weleens uitgekotst vanwege mijn uitspraken, zowel door mannen als door vrouwen. Het onderwerp groot maken is het begin. Je hoort tegenwoordig weinig over geweld tegen vrouwen. Ik weet ook niet of vrouwen zelf soms wel weten dat het fout is dat ze geslagen of geschopt worden.

Misschien moet er een makkelijkere manier van melden komen als je in je omgeving geweld tegen vrouwen ziet. Zouden mensen in het algemeen natuurlijk wat meer voor elkaar over moeten hebben.

De politiek erin betrekken misschien? Zou er graag nog over brainstormen.